Greater Underwater Propulsion Power Program

Greater Underwater Propulsion Power Program (GUPPY) (program większej mocy podwodnego napędu) został zainicjowany przez United States Navy po II wojnie światowej, aby ulepszyć okręty podwodne pod względem prędkości, manewrowości i żywotności. (litera „Y” w akronimie została dodana, aby łatwiej można było wypowiadać skrót).

Marynarka rozpoczęła program od przetestowania i zastosowania wstecznej inżynierii na dwóch zdobytych niemieckich okrętach podwodnych typu XXI U-2513 i U-3008. Analiza miała na celu poznanie technologii, które umożliwiłyby zwiększenie pojemności baterii, stworzenie bardziej opływowego kształtu nadbudówek, dodanie chrap i ulepszenie systemu prowadzenia ognia. US Navy szybko skoncentrowała się na stworzeniu nowych typów okrętów, ale Biuro Okrętów uważało, że duża część istniejących okrętów typu Balao, Gato i Tench mogłaby przejść modyfikacje zwiększające ich możliwości bojowe. W czerwcu 1946 Szef Operacji Morskich zaakceptował projekt GUPPY. Początkowo projekt przetestowano na dwóch okrętach, przerabianych w stoczni, a później program kontynuowano, dokonując kilku serii zmian. Zmiany te przebiegały w siedmiu wariantach:

• GUPPY I,
• GUPPY II,
• GUPPY IA,
• Fleet Snorkel,
• GUPPY IIA,
• GUPPY IB,
• GUPPY III.

Kolejność niezgodna z numeracją jest prawidłowa – zobacz niżej. Niektóre okręty, które przeszły modernizację na wczesnym etapie, później zostały zmodyfikowane ponownie.